ยุคทองที่ถูกกลบด้วยแสงของคนอื่น

ในพรีเมียร์ลีกความเด่นของ รุด อาจไม่ถูกบันทึกอย่างเจิดจ้าเท่าเพื่อนร่วมทีมคนอื่น แต่สิ่งที่ต้องยอมรับคือ เขาคือเครื่องจักรถล่มประตูที่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดขาดไม่ได้ เขามีศิลปะการเคลื่อนที่หาช่องเพื่อโอกาสทำสกอร์ในกรอบเขตโทษ การอยู่ถูกที่ถูกเวลาอาจไม่ใช่เรื่องบังเอิญถ้าเป็นรุด และนั่นส่งให้เขายิงประตูได้อย่างสม่ำเสมอ และนี่คือเหตุผลที่เขาคือหนึ่งในกองหน้าที่มีค่าเฉลี่ยการทำประตูต่อเกมสูงที่สุดในประวัติศาสตร์พรีเมียร์ลีก

และสิ่งที่หลายคนไม่รู้คือ รุดมีการซ้อมเฉพาะทางที่โค้ชและเพื่อนร่วมทีมยังทึ่ง เขามักอยู่ซ้อมต่อหลังจากคนอื่นเลิก เพื่อฝึกการยิงในจังหวะที่ยากต่อการควบคุม เช่น การยิงด้วยการสัมผัสบอลครั้งเดียวในพื้นที่แคบ หรือการเปลี่ยนทิศบอลภายในเสี้ยววินาที ยิ่งไปกว่านั้นเขายังศึกษาเทปวิดีโอคู่แข่งทุกนัดจนจำได้ว่ากองหลังแต่ละคนมีจุดอ่อนตรงไหน ความละเอียดและวินัยแบบนี้คือปัจจัยลับที่ทำให้เขาแม่นยำราวนักแม่นปืน และกลายเป็นฝันร้ายของผู้รักษาประตูโดยที่ไม่จำเป็นต้องเป็น “หน้าปก” ของทุกแมตช์

จากไปแบบไม่อำลาอย่างสมบูรณ์

ในปีสุดท้าย ความสัมพันธ์กับเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสันมีรอยร้าวเล็ก ๆ ทำให้การย้ายไปเรอัล มาดริดในปี 2006 ค่อนข้างเงียบ ไม่มีแมตช์อำลายิ่งใหญ่ ไม่มีกระแสแฟนบอลร้องขอให้อยู่  สิ่งนี้ทำให้ภาพจำของแฟนบางส่วนค่อย ๆ จางไป